Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Posted by G.basketball |
Το όνειρο, λοιπόν, όπως έμοιαζε το καλοκαίρι, έγινε πραγματικότητα και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ήδη στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης με βλέψεις μάλιστα, ακόμη, και για φάιναλ φορ.

Πάμε να δούμε περισσότερα...


Πρώτα απ'όλα να ξεκαθαρίσω πως ο χθεσινός Παναθηναϊκός, είναι ο καλύτερος που έχω δει φέτος. Ναι, το ξέρω έχει κάνει και άλλες νίκες, με καλύτερους αντιπάλους, κάτω από το "πρέπει", αλλά η χθεσινή του επίδοση σε επίθεση(κυρίως), αλλά και σε άμυνα, ήταν η καλύτερη που έχει επιδείξει την φετινή χρονιά.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, μπήκε στο γήπεδο αποφασιστικός από την αρχή με το tip του Πεδουλάκη να μην ξεκινήσει τον Διαμαντίδη, κάτι πολύ έξυπνο, ώστε να μπει φρέσκος και αυτό φάνηκε από τα πρώτα πατήματα του στο παρκέ. Έκανε το καλύτερο ξεκίνημα, το πιο γεμάτο, ίσως από πλευρά ενέργειας. Κάνει καλό σε πολλούς παίκτες να μην ξεκινάνε συνεχώς βασικοί, αλλά να βλέπουν τα πρώτα λεπτά του αγώνα από τον πάγκο. Και αυτό φάνηκε με τον Μήτσο χθες, που ακόμα και τραυματίας (;) μπήκε φρέσκος και γεμάτος ενέργεια. Δείτε τα χθεσινά κατορθώματα του αρχηγού...




Ο Άρτζι ξεκίνησε επίσης και τον Σχορτσιανίτη, ώστε να κρατήσει από την αρχή τον ρυθμό του αγώνα στα δικά του επίπεδα με το inside παιχνίδι. Ο Σόφο σε ένα ακόμη παιχνίδι τα πήγε αρκετά καλά με ελάχιστα λάθη. Δείτε στο παρακάτω βίντεο το inside game του Παναθηναϊκού με τον Σοφοκλή...


Οι πράσινοι πέτυχαν το πλάνο τους για αργό ρυθμό στο πρώτο δεκάλεπτο, μη επιτρέποντας στους Γερμανούς trantition game, έχοντας γρήγορες επιστροφές, κάτι που έχει βελτιώσει αισθητά η ομάδα από τον πρώτο γύρο. Πολλή καλή η άμυνα του τριφυλλιού, δεν άφησε την Μπάμπεργκ να παίξει το παιχνίδι της με την μπάλα στο low post, όπου είναι πολύ αποδοτική.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός, έχοντας πάρει μια διαφορά, θέλησε να τρέξει λίγο το παιχνίδι, με τον Διαμαντίδη ορεξάτο και τον Γκίστ σε ένα καλό παιχνίδι επιθετικά, κάτι που το χρειαζόταν η ψυχολογία του για την συνέχεια.



Ο Παναθηναϊκός πήγε στα αποδυτήρια με μια διαφορά (+15) που θα του έδιωχνε κατά πολύ το άγχος για το δεύτερο μέρος, και αυτό έγινε. Οι παίκτες βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο στο δεύτερο ημίχρονο θέλοντας ξανά να περάσει την μπάλα στην ρακέτα με τον Σχορτσιανίτη να κυριαρχεί και πάλι.



Να σταθώ επίσης και στον Ρόκο Λένι Ούκιτς, που ακόμα κι αν δεν έκανε σούπερ παιχνίδι επιθετικά (δεν χρειάστηκε άλλωστε), δείχνει πόσο ανεβασμένος είναι ψυχολογικά και πόσο έχει φύγει το βάρος από πάνω του να αποδείξει ότι αξίζει. Πήρε ξανά δύο φορές την μπάλα στο τέλος του χρόνου, σκοράροντας δις, δείχνοντας πως το "έχει" το buzzer beater στο αίμα του, είναι άλλωστε κάτι που το γνωρίζουν στον Παναθηναϊκό, δίνοντας του την μπάλα στο τέλος του χρόνου για να παίζει απομόνωση με τον αντίπαλο του. Δείτε παρακάτω...


Πάμε τώρα στον χθεσινό πρωταγωνιστή, τον Γιόνας Μασιούλις. Ένα ακόμη show του Λιθουανού στο TOP16, έξω από τα 6.75. Ο Μασιούλις, μπορεί να μην είναι... Καπόνο, δείχνει όμως πως έχει το ένστικτο του Λιθουανού killer μέσα του, κάνοντας κάθε άμυνα που τον αφήνει αμαρκάριστο να το μετανιώνει. Έγινε στην Άλπμα ρισκάροντας με το σουτ του και τους τιμώρησε. Έγινε με την Μάλαγα στο ΟΑΚΑ, έγινε και στην Ισπανία, έγινε και χθες. Δείτε και τώρα το χθεσινό σόου του Λιθουανού.



Τελειώνοντας, να αναφέρω ένα παράπονο, αν μπορώ να το πω έτσι, το γεγονός πως η ομάδα έχει αφήσει πλέον το παιχνίδι των γκαρντ στο low post, κάτι που έκανε πολύ συχνά στην αρχή της σεζόν, κυρίως με τον Λιθουανό φόργουορντ, αλλά και με τους Διαμαντίδη, Ούκιτς.

Για να κάνω και μια πρόβλεψη για τα Playoffs, δεν με φοβίζει η Μπαρτσελόνα κα ινα με θυμηθείτε. Είτε ο Παναθηναϊκός κερδίσει την άλλη Πέμπτη την ΤΣΣΚΑ, είτε χάσει, οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φοβηθούν τους Μπλαουγκράνα. 

Δεν με τρομάζει ατυή η ομάδα, παρά τα όσα ακούγονται, ειδικά μετά τον τραυματισμό του πολυτιμότερου της παίκτη για φέτος Πιτ Μάικλ. Θα με θυμηθειτε, αν ο Παναθηναϊκός πάει συγκεντρωμένος με πλάνο και αποφασιστηκότητα, μπορεί να την περάσει. Για μένα, αυτή τη στιγμή η μόνη ομάδα που θεωρώ αήττητη σε τέτοια σειρά αγώνων, είναι η ΤΣΣΚΑ. Προσωπική άποψη. Θα τα δούμε όλα αυτά στη συνέχεια.



Υ.Γ.1. Είναι γεγονός πως Διαμαντίδης - Λάσμε βρίσκονται πλέον σαν να παίζουν μαζί χρόνια.

Υ.Γ.2. Θα τολμήσω να πω, πως ο Γκιστ μου φαίνεται κάπως διστακτικός στα τελευταία παιχνίδια, στο επιθετικό κομμάτι, κάτι που αδικεί τον εαυτό του.

Υ.Γ.3. Πολύ έξυπνη η κίνηση του Πεδουλάκη να ρίξει πάνω στον Ναχμπάρ τον Μασιούλις, ώστε να μπορεί να ακολουθεί τον Σλοβένο, ο οποίος δημιούργησε προβλήματα σε Γκιστ και κυρίως Τσαρτσαρή(εξού και ο λίγος χρόνος συμμετοχης του χθες).

Υ.Γ.4. Για τον Πεδουλάκη και όλη την κριτική που έχει δεχτεί μέσα στην χρονιά, θα τα πούμε αναλυτικά σε λίγο καιρό. Go RG!

TIP: Αυτή η ομάδα, αυτός ο κορμός παικτών (Μπράμος, Μασιούλις, Λάσμε, Ούκιτς, Σχροτσιανίτης κ.α.) ακόμη και να μην προσχωρήσουν παραπάνω φέτος, ακόμη και αν χάσουν το πρωτάθλημα με sweep, έχουν πλέον δείξει σε όλους πως έχει κάτι που αξίζει να υποστηρίξεις. Αν μείνει το καλοκαίρι ένας βασικός κορμός και αποκτηθούν Φώτσης, ένας χρήσιμος Αμερικανός στην θέση του Μπάνκς (μου φαίνεται αδιανόητο να τον κρατήσουν στην ομάδα), και ένας-δύο καλοί συμπληρωματικοί παίκτες, η ομάδα θα φτάσει ψηλά. Πολύ ψηλά.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου